غمنامهای برای خواب ابدی مانی
نام جواد مانی برای همیشه در ذهن رادیوییها مانا خواهد ماند. او فقط رادیو را خوب نمیشناخت بلکه الگوی سختکوشی برای بقیه بود؛ یک استاد به معنای واقعی برای رادیوییها.
به گزارش پایگاه خبری آموزشگاه رسانه، کافی است نگاهی به کارنامه جواد مانی داشته باشیم، آن وقت است که همه از رفاقت او در کار، حرفه ای بودنش، ستاره های جوانی که برای آسمان پرفروغ رادیو تربیت کرد و … صحبت خواهند کرد.
او کوه تجربه برای رادیو بود و به مدت ۳۵ سال برای رادیو تهران برنامه ساخت. آخرین برنامه او در رادیو تهران با نام «جدول» پخش شد. زندهیاد مانی اهل گله کردن نبود. نامش جواد مانی بود و عاشق نکته پرانی! اگر بگوییم او هنرمندی بود که در هنرهای مختلف دستی بر آتش داشت، بیراه نگفتهایم. درگذشت این هنرمند توانمند در رادیو بهانهای شد تا سراغ همکاران او برویم و با آنها درباره ویژگی های کاری و شخصیتی اش صحبت کنیم.
در فراق استاد
فاطمه آل عباس، گوینده باسابقه در رادیو با بیان اینکه وقتی خبر درگذشت جواد مانی را در فضای مجازی خواند، بسیار متاثر شد، گفت: وقتی سری به فضای مجازی زدم و خبر فوت استاد مانی را دیدم، باورم نمی شد و فقط دعا میکردم خبر اشتباه باشد اما متاسفانه صحت داشت. زندهیاد جواد مانی، استاد همه ما در رادیو بود و از محضر او بهره میبردیم. با او کار کردم و آموختم. قابل باور نیست فوت این هنرمند عزیز. به قول رودکی «از شمار دو چشم یک تن کم/ وز شمار خرد هزاران بیش”
وی ادامه داد: با از دست دادن هر استاد روز به روز تنهاتر میشویم و این موضوع برایم خیلی دشوار است. این روزها سر زدن به شبکههای اجتماعی ترسناک شده، زیرا ممکن است هر لحظه با خبر فوت استادی روبهرو شویم که برایمان عزیز بوده و دوست داشتنی. در سالهای اخیر اساتید بسیاری را از دست دادیم، اساتیدی که مدیون آنها هستیم. ما معلمانی را از دست دادیم که شاگردان بسیاری را تربیت کردند. همیشه اعتقاد دارم یک گوینده خوب تربیت شده یک تهیهکننده حرفهای است و بدون تردید استاد جواد مانی یکی از اساتید بینظیر بود. او شاگردان بسیاری را برای رادیو تربیت کرد. دلسوزانه کار میکرد و دغدغهمند بود. سواد بالای او در میان همکاران زبانزد بود و چه حیف که او را از دست دادیم.
حرف اول در برنامههای ادبی و هنری
فرهنگ جولایی که از تهیهکنندگان پیشکسوت رادیو است در این زمینه عنوان کرد: زندهیاد جواد مانی از همکاران قدیمی ما بود. او در تهیه کنندگی برنامههای ادبی و هنری حرف اول را میزد و در کارش بسیار جدی بود. به ضرس قاطع میتوانم بگویم که به لحاظ سواد و دانش در عرصه تهیهکنندگی در سطح بالایی قرار داشت. چه حیف که او را برای همیشه از دست دادیم.
طنزپردازی بینظیر
فریبرز گلبن از تهیهکنندگان پیشکسوت رادیو جوان از دوستیاش با زندهیاد جواد مانی گفت و عنوان کرد: دوستی من با جواد به ۵۰ سال پیش برمی گردد. فردی نازنین و در کارش جدی بود. طنازی اش هر فردی را به وجد می آورد. او طنزپردازی بی نظیر، ادیب، با سواد و شاعر بود. خیلی متاسف شدم که او را از دست دادیم. جایش برای همیشه در میان ما سبز خواهد بود.
خلاق در هنر
بهرام رحمانی رفاقت دیرینهای با زندهیاد جواد مانی داشت. او از پیشکسوتان رادیو محسوب میشود. وقتی با او تماس می گیریم که از جواد مانی بگوید، در حالی که بغض راه گلویش را بسته بود، گفت: هر چه از جواد بگویم کم است. او نمونه یک فرد خلاق در همه عرصههای هنر بود. در تهیهکنندگی حرف اول را میزد. رفاقت با او برایم خیلی عزیز و ارزشمند بود. باورش برایم سخت است.
ذاتا معلم بود
غلامرضا بحیرایی، مدیر گروه ورزش و تفریحات رادیو ایران با بیان اینکه زنده یاد جواد مانی به معنای واقعی استاد تمام بود، ادامه داد: او یک انسان رها و آزاد، ذاتا معلم و یک تهیه کننده بزرگ برای رادیو بود. آنچه او را متمایز با دیگر اساتید می کرد این بود که دانش خودش را نشر می داد. اگر بگوییم کوه دانش و تجربیات بود، بیراه نگفته ایم. او شاگردان بسیاری را در رادیو تربیت کرد. شاعر بود و دوست داشتنی. روحش شاد.
تواضع علمی بی نظیری داشت
داود جمشیدی از پیشکسوتان رادیو در عرصه نویسندگی و تهیهکنندگی است. وی صاحب نظر بودن جواد مانی در عرصه های مختلف هنر را به عنوان ویژگی متمایز این هنرمند ذکر کرد و افزود: او خیلی خوب موسیقی را می شناخت. خطاط بود و رشته تحصیلیاش زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز بود. برنامههای بسیاری را در حوزههای هنر، فرهنگ و موسیقی تهیه و روانه آنتن کرد. دوست داشتنی بود و کمنظیر. تسلط بسیاری در کار تهیهکنندگی داشت و در این زمینه هم تدریس می کرد. از تهیهکنندگان ارشد رادیو بود که سالها پیش بازنشسته شد. تا قبل از کرونا ارتباطش را با رادیو قطع نکرده بود و در حوزه آموزش عالی بود و به عنوان کارشناس در جشنواره های مختلف رادیو حضور داشت.
وی تاکید کرد: ویژگی بارز او به لحاظ شخصیتی، تواضع علمیاش بود. در همه هنرها دستی بر آتش داشت. معرق کار میکرد و تابلوهای زیبایش را هدیه میداد. انسانی شوخ طبع و نکتهسنج به ویژه در ادبیات فارسی بود. فروتنی او زبانزد بقیه بود. بسیار رفیق خوبی بود و رادیو را دوست داشت. همیشه اصرار داشت در این مسیر جوانان مستعد را پرورش بدهد.
انتهای پیام
منبع:خبرگزاری ایسنا