سبك تشريحى يا منطقى
در اين سبك، ضمن بيان واقعه، قسمت به قسمت آن تشريح و توضيحات كافى درباره ى آن
داده مى شود. اين سبك به ويژه براى رويدادهايى كه در مورد آنها اختلاف نظر وجود دارد،
كاربرد دارد و نويسنده ى خبر با اعلام هر قسمت از واقعه مى تواند نظرهاى موافق يا مخالف
در مورد آن را توضيح دهد. سبك تشريحى براى نگارش گزارش هاى خبرى و خبرهاى بلند
بسيار مناسب است.
در ميان سبك هايى كه به آنها اشاره شد، سبك هرم وارونه اصلى ترين شيوه ى خبرنويسى
است و هم چنان به عنوان برجسته ترين سبك، كاربردى ويژه دارد.
نكاتى كه بايد در خبرنويسى رعايت شود:
- يك نوشته ى خبرى خوب بايد داراى وحدت خبر باشد؛ يعنى مطالب آن با يكديگر
هماهنگى لازم را داشته و با منظور اصلى خبر همخوان باشند.
- ذكر نام افراد، به ويژه در مواردى كه موضوع شامل قضاوت يا اظهار نظر شخصى
است، ضرورى است.
- به طور كلى افرادى كه در خبر به آنها اشاره مى شود، بايد به طور دقيق معرفى شوند.
معرفى افراد در خبر ممكن است با ذكر شغل، مقام، محل سكونت، سن يا نظاير آن
باشد. مثلاًًًا:
مريم حميدى، 20 ساله
عباس دقيقى، ساكن تهران
حسين سعيدى از ناظران حادثه
- در خبرنويسى، قاعده ى كلى اين است كه اگر لازم باشد نام شخص در خبر ذكر
شود، در اشاره ى اول، نام و نام خانوادگى دقيق و در اشاره هاى بعد، نام خانوادگى يا
مقام شخص ذكر مى شود. مقام يا سمت رسمى شخص بايد به صورت كامل و دقيق
نوشته شود. مثلاًًً به جاى »وزير علوم « بايد گفت: وزير علوم، تحقيقات و فناورى
- خبر را بايد با جمله هاى كوتاه و رسا و به صورتى نوشت كه قابل فهم و درك سريع
باشد. درك مفاهيم هر جمله با تعداد واژه هاى آن رابطه ى معكوس دارد. خبرنگار
بايد از نوشتن جمله هاى طولانى و مركب پرهيزكند.
- در خبرنويسى، معمولا فعل معلوم داراى فاعل) بر فعل مجهول (فاعل نامعلوم رجحان دارد؛ مگر در مواردى كه فاعل از اهميت خاص برخوردار نباشد.
- در خبرنويسى، واژه هايى كه وجودشان تأثيرى در مفهوم مطلب ندارد، بايد حذف
شوند. مثلاً به جاى جمله ى »وى در ادامه ى سخنانش افزود « بايد نوشت: وى افزود
- خبرنويس بايد از به كار بردن مطالب مبهم كه خواننده را به حدس و گمان مى–
اندازد، اجتناب كند.مثلاً به جاى جمله ى 25» نفر كشته و مجروح شدند « بايد
نوشت: 2 نفر كشته و 23 نفر مجروح شدند.
- استفاده از عبارات خارجى نامأنوس در خبرنويسى جايز نيست.
- در خبرنويسى بايد از به كار بردن صفت هاى سنجشى و شعار– كه در واقع نوعى
اظهار نظر نويسنده است– پرهيز كرد. مثلاًًً:
در عبارت »در تصادف وحشتناك » ،« وحشتناك « بايد حذف شود.
در عبارت »در تصميم گيرى مهم » ،« مهم « بايد حذف شود.
- خبرنويس بايد با توصيف روشن و دقيق رويداد، ميزان اهميت، شدت و بزرگى آن را
نشان دهد و به خواننده اجازه دهد كه خود، مطلب را ارزيابى كند.
