رسانه های جمعی

در مراجع مختلف و مآخذ فارسی مختلف است. در فرهنگ روزنامه نگاری این واژه تحت عنوان اطلاع رسانی به
صورت همگانی و رسانه شناسی در اصطلاح کلی به معنای شناخت مجموعه ابزارها و روش هایی که برای ایجاد
ارتباط با مخاطبان انبوه است.
انواع رسانه های جمعی
رسانه های جمعی را می توان به پنج گروه کلی تقسیم کرد:
)1 رسانه های چاپی مانند: روزنامه، مجله، کتاب و…
)2 رسانه های پخش مانند: تلویزیون، رادیو، سیستم صوتی و…
)3 رسانه های کامپیوتری مانند: اینترنت، بانک اطلاعاتی و …
)4 رسانه های خیابانی مانند: پوسترهای تبلیغاتی خیابان ها، بدنه های اتوبوس، تابلوهای خیابانی…
)5 نشریات که به 4 دسته تقسیم بندی می شود :
-1 5 رسانه های چاپی که بر روی کاغذ چاپ می شوند. –
-2 5 نشریات الکترونیک: که تنها تفاوت این نشریات با نشریه های چاپی، جنس عرضه آن ها است –
یعنی اگر محتوای یک نشریه چاپی عیناً از رادیو پخش شود نشریه الکترونیک است. گام های
اولیه نشریه های الکترونیک با آنالوگ شروع شده و محتوا از قالب خط به الکترونیک تغییر کرد. به
نظر می رسد، قانون مطبوعات بر این دسته از نشریات مصداق دارد.
-3 5 رسانه های دیجیتال: محتوای این رسانه ها از صفر و یک تشکیل می شود. یعنی متن به –
صورت صفر و یک بر روی اینترنت قرار می گیرد و با فرمت مختلفی چون html منتشر می شود
و توسط browser فرد خوانده می شود.
-4 5 رسانه های سایبر: رسانه های سایبر از نظر جنس و فیزیک، همان جنس و فیزیک نشریه های –
دیجیتال را دارند. اما مانند نسخه های چاپی نیستند. به عنوان مثال: یک روزنامه تا زمانی که روی
کاغذ است رسانه چاپی است، اگر آن را به صورت آنالوگ تبدیل کنیم نشریه الکترونیک داریم و
اگر محتوای آن را به صفر و یک تبدیل کنیم وارد مقوله دیجیتال شده ایم. و اگر چیزهایی شبیه
به لینک متن، تصویر یا ویژگی های دیگر متفاوت از نسخه های چاپی، به آن اضافه شود رسانه
سایبر داریم.
یک روزنامه وقتی با فرمت روی اینترنت قرار می گیرد، هیچ تفاوتی از نظر ماهیت با نسخه چاپی آن ندارد و قانون
مطبوعات برآن صدق می کند. فقط نکته کوچکی وجود دارد و آن این است که وقتی روزنامه ای تبدیل به نشریه
الکترونیک می شود دیگر تابع مکان خاصی نیست.