اتاق شیشه ای مطبوعات! – انجمن صنفی مدیران رسانه

جواد نبوتی*

مدتی است که موضوع شفاف سازی نقل محافل است. اتفاقا از سوی افکار عمومی هم با استقبال مواجه شده است. راه اندازی کمپین های مختلف مثل فرزندت کجاست یا چقدر حقوق می گیری یا چند شغله هستی در همین راستا قابل اشاره است.

البته آثار و نتایجی هم داشته مثلا مهمترینشان شاید این باشد که مسئولان محترم متوجه می شوند که اگر به علت ضعف و ناکارآمدی دستگاه های نظارتی مجال دور زدن قانون و فامیل گرایی و حقوق نجومی گرفتن برایشان فراهم است اما به لطف دنیای مجازی و فراگیری شبکه های اجتماعی زیر ذره بین هستند و اعمال و رفتارشان از سوی افکار عمومی با حساسیت دنبال می شود.

در این میان مطبوعات به عنوان چشم بیدار ملت و رکن چهارم مردم سالاری نقش بی بدیلی در آگاه سازی و مقابله با کژی ها ایفا می کند و انصافا همکاران مطبوعاتی به رغم همه کاستی ها با لطمه جان خود و پرداختن هزینه های سنگین مسئولیت های خود را ایفا کرده اند و نزد افکار عمومی آبرو داری کرده اند.

این رکن مهم مثل همه نهادها، تشکل ها و سازمان ها نیازمند اتاق فکری است تا مشکلات مربوط به فعالیت های اطلاع رسانی، موانع جریان آزاد اطلاعات و برخی دشواری های صنفی آنجا رتق و فتق شود و برنامه ریزی های لازم صورت بگیرد.

به هر حال کار رسانه مثل هر پیشه و حرفه دیگری مسائل و معضلات خود را دارد و چه بسا به علت ماهیت خود از پیچیدگی های بیشتری هم برخوردار باشد که هست. همین حالا برخی مشکلات مثل گرانی کاغذ، هجوم پر حجم رسانه های بیگانه، نبود امنیت شغلی، تکثیر فزون از حد و بی ضابطه روزنامه ها و مجلات، تهدیدات قانونی، پی گیری های قضایی و نبود امنیت حرفه ای و…. حیات نیم بند مطبوعات را با مخاطره مواجه کرده است که در این میان برخی اما و اگرها مثل حمایت های دولتی، یارانه کاغذ، چگونگی توزیع آگهی های دولتی و البته نحوه تعامل با دستگاه قضایی مثل دادسرای رسانه و … انتظاراتی را ایجاد کرده که بالامآل ضرورت شفاف سازی را ایجاب می کند.

انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات فرصت مناسبی است برای تعامل… برای نظارت و از همه مهمتر برای دفاع از حقوق همکاران… برای این مهم فارغ از همه مسائل به فردی نیاز هست که کار مطبوعاتی را از صدر تا ذیل پیموده باشد و به اصطلاح خاک مطبوعات را خورده باشد.

با همه سم پاشی ها و جوسازی ها دکتر حسین انتظامی در صحنه حاضر است. مردی که بیش از ۳ دهه حضور در مطبوعات و نهادهای مرتبط فردی استخواندار و دردآشنا از او ساخته که با توجه به رابطه مناسب با ساختارهای حاکمیتی، خوشبختانه توانسته اعتمادی دو طرفه میان اصحاب مطبوعات و حاکمیت برقرار کند.

مطبوعات ما در این وانفسا می توانند روی او حساب کنند. او خود دشواری های کار رسانه را می داند و می تواند مدافع حقوق همکارانش باشد. همکارانی که در سخت ترین شرایط شرافت و وظیفه ذاتی خود را فراموش نکرده اند اما همواره با بی مهری ها  مواجه بوده اند و همیشه کاسه و کوزه ها سر آنها شکسته است.

به هر حال امید می رود نتایج انتخابات ۱۱ آذر نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات هر چه که باشد،  بالندگی مطبوعات از آن حاصل شود.