چگونه روزنامه‌نگاران خونخوار آمریکا جنگ غزه را تشویق می کنند؟

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: «بلن فرناندز» تحلیل‌گر و ستون‌نویس وب‌سایت شبکه الجزیره با انتشار گزارشی تحلیلی استدلال می‌کنند که خبرنگاران و رسانه‌های آمریکا چگونه نسل‌کشی مردم فلسطین در نوار غزه و جنایت‌های رژیم صهیونیستی را لاپوشانی می‌کنند.

ترجمه این گزارش در ادامه می‌آید:

روزنامه نگاران آمریکایی مانند «جیک تاپر» در خصوص نسل کشی مردم فلسطین توسط اسرائیل هیچ حرفی نمی‌زنند. جیک تاپر، خبرنگار سی‌ان‌ان، در برنامه اخیرش، در مورد چگونگی «تلفات غیرنظامیان» جنگ اسرائیل در نوار غزه، با اذعان به اینکه «ما می‌دانیم که غیرنظامیان بی‌گناه در غزه همچنان توسط حملات اسرائیل کشته می‌شوند» برنامه خود را شروع می‌کند. او می‌گوید که غیرممکن است که «از این تصاویر وحشتناکی که می‌بینیم تحت تأثیر قرار نگیریم»، زیرا این بحران انسانی در این منطقه تحت محاصره «به‌طور چشمگیری وخیم‌تر» می‌شود.

پس راه حل چیست؟ از نظر تاپر، ظاهراً این اسرائیل است که به کشتار غیرنظامیان بی گناه و ارتکاب یک فاجعه انسانی ادامه می‌دهد، زیرا به هر حال همه اینها تقصیر حماس است.

اندکی پیش از پخش برنامه اش، کلیپی از ملکه رانیا اردن به ما نشان داده شد که در پاسخ به کسانی است که استدلال می‌کنند آتش بس به حماس کمک می‌کند، او این استدلال را توجیهی برای مرگ هزاران غیرنظامی بیگناه می‌داند.

سپس به تاپر اشاره می‌کند که اظهارات ملکه رانیا را «اظهاراتی جالب» می‌خواند و در کمال شگفتی ادامه می‌دهد که مگر این اتفاق برای حماس نیفتاده است؟ آن هم زمانی که این سازمان عملیات خود را در ۷ اکتبر بر عهده گرفت، که اسرائیل در یک اقدام متقابل طوری تلافی خواهد کرد که باعث مرگ فلسطینیان بیگناه غزه شود.

برای شروع، «اظهارات جالب» آنقدر هم «جالب» نیست زیرا که بیانی ساده و صریح از واقعیت است. اگر اصرار دارید که در حمله اسرائیل که اکنون بیش از ۱۲۰۰۰ نفر را در غزه در مدت یک ماه کشته است، آتش بس برقرار نشود، خوب، بله، شما مستقیماً کشتار غیرنظامیان را تأیید و تصدیق می‌کنید.

و خصوصاً وقتی شما آن را تأیید و تصدیق می‌کنید که به جای سرزنش اسرائیل برای سلاخی مردان، زنان و کودکان در غزه، حماس را به خاطر ناتوانی در پیش‌بینی ماهیت روان‌پریشی «انتقام‌جویی» اسرائیل سرزنش کنید. اگر رسانه‌ها و نهادهای سیاسی آمریکا آنقدر قاطعانه متعهد به انتقال یک نسخه کاملاً متن‌زدایی از این جنگ- و به طور کلی نزاع اسرائیل و فلسطین- نبودند، شاید از یک مجری خبری می‌پرسیدید که آیا هرگز به فکر اسرائیل نمی‌رسید که فلسطینی‌ها «تلافی‌جویی» ۷۵ سال پاکسازی قومی، محاصره کامل و قتل عام را کنند.

تاپر با کمک زرادخانه‌ای از کلیپ‌های ویدئویی، که چندین مورد از آنها توسط مؤسسه تحقیقات رسانه‌ای خاورمیانه (MEMRI) که خود یک بازوی تبلیغاتی غیررسمی صهیونیستی است، حمله خود را با منطق و انسانیت پیش برد – اگرچه CNN و دیگر رسانه‌های آمریکایی اینگونه هستند و از این نظر نیز کار و خروجی خوبی بدست می‌آورند.

تاپر از این کلیپ‌ها که رهبر سابق حماس، خالد مشعل و دیگران را به تصویر می‌کشد، سه نتیجه می‌گیرد که با خودپسندی و تحقیر شرق‌شناسان بیان می‌کند: اینکه حماس کاملاً از کشته شدن غیرنظامیان فلسطینی راضی است. حماس به حفاظت از غیرنظامیان اهمیتی نمی‌دهد و تنها به تونل‌های نظامی خود اهمیت می‌دهد و اینکه حماس مصمم است تا ابد به اسرائیل حمله کند.

در صورتی که کسی متقاعد نشده باشد، او همچنین کلیپی از هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده، که ظاهراً از مقدار خونی که در دستانش دارد راضی نیست و به تقاضای مقدار بیشتری هم دارد، نیز اشاره کرده است: «کسانی که اکنون خواستار آتش‌بس هستند حماس را درک نمی‌کنند. غیر ممکن است. این هدیه‌ای به حماس خواهد بود».

در بخش پایانی، «دیدگاه اسرائیل» به ما ارائه می‌شود، گویی این چیزی نیست که در تمام این مدت دریافت کرده‌ایم: «آن‌ها [اسرائیلی‌ها] همه فراخوان‌های آتش‌بس را می‌شنوند. چیزی که آن‌ها نمی‌شنوند این است که کسی در جامعه بین المللی هر راهی را برای آنها پیشنهاد می‌کند تا ۲۴۰ گروگان خود را که حماس ربوده است، پس بگیرند».

این خنده دار است، زیرا همانطور که NPR در این ماه گزارش داد، یک نظرسنجی اخیراً در اسرائیل نشان داد که تقریباً دو سوم از اسرائیلی‌های مورد بررسی طرفدار تبادل زندانیان هستند – چیزی که حماس بارها پیشنهاد کرده است – که در آن اسرائیل زندانیان فلسطینی را در ازای گروگان‌های حماس آزاد کند. چرا وقتی راه حلی وجود دارد به «جامعه بین المللی» نگاه کنیم؟

باید تاکید کرد که مبادله زندانیان چیز جدیدی نیست. برای مثال، در سال ۲۰۱۱، اسرائیل بیشتر تر از ۱۰۲۷ اسیر فلسطینی را در ازای یک سرباز که از سال ۲۰۰۶ توسط حماس نگهداری می‌شد آزاد کرد – این‌نسبت را به ارزش برتری که برای جان اسرائیلی‌ها قائل می‌شد، افزایش داد.

و در سال ۲۰۰۸، اسرائیل دو سرباز اسرائیلی را در ازای پنج تبعه لبنانی و ۱۹۹ اسیر لبنانی و فلسطینی به دست آورد. در حین عملیات ۷ اکتبر حماس، بیش از ۵۰۰۰ فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بودند. دو هفته بعد، این تعداد دو برابر شد، زیرا اسرائیل دیوانه‌وار مردم را دستگیر کرد.

اما، ما فقط قرار است «دیدگاه اسرائیل» را ببینیم. تاپر در دفاع از این دیدگاه ابراز تأسف می‌کند که اسرائیلی‌ها «به هیچ پیشنهادی برای برکناری حماس از رهبری غزه گوش نمی دهند». تاپر با عاریه گرفتن از سخنان خود، این را «جالب» می‌داند، زیرا حذف حماس از رهبری غزه واقعاً دغدغه هیچکس دیگری نیست.

به یاد بیاورید که پس از پیروزی حماس در انتخابات دموکراتیک در سال ۲۰۰۶، ایالات متحده به جنگ داخلی در غزه دامن زد که در نهایت به سود حماس تمام شد.

به هر حال، چه کسی به جنگ داخلی فلسطین نیاز دارد، وقتی شما می‌توانید غزه را به طور کامل نابود کنید؟

برنامه تاپر از سوی چهره‌های مختلف رسانه‌ای ایالات متحده مورد تحسین قرار گرفت و بریت هیوم از فاکس نیوز «تحلیل عالی» او را تحسین کرد. البته این یک «تحلیل» است که رئیس جمهور جو بایدن و گستره‌ی سیاسی-رسانه‌ای ایالات متحده آن را به اشتراک گذاشته است: اینکه آتش بس از روی میز خارج شده و فلسطینی‌ها باید به مرگ خود ادامه دهند. و از آنجایی که تاپر همچنان می‌خواهد به شنیدن خبر برای ایفای نقش سخنگوی ارتش اسرائیل ادامه دهد، پس باید آتش بس فوری را در روزنامه نگاری خونخوار بیرحم نام گذاری کنیم.

مترجم: سارینا مهدوی