پیمان یوسفی چرا در پایان گزارش فوتبال ایران اشک ریخت؟

پیمان یوسفی ـ گزارشگر و مجری باسابقه تلویزیون ـ پس از دیدار ایران ـ ولز در گفت و گویی با ایسنا شرکت کرد. او ساعاتی پس از برگزاری این مسابقه، به دلیل هیجان بالای گزارش بازی، از انجام مصاحبه به دلیل گرفتگی صدایش عذرخواهی کرد و یک روز بعد با ما به گفت وگو نشست.

یوسفی این روزها دو ویژه برنامه با عنوان «جام و مردم» و «ورزشیا» را در ایام جام جهانی ۲۰۲۲ قطر اجرا و تهیه کنندگی می کند.

او معتقد است پیروزی تیم ملی ایران مقابل ولز، امید را بار دیگر به اردوی تیم کشورمان تزریق کرد و کمک کرد که این گزارش هم در تاریخ فوتبالمان ماندگار شود.

دیدار ایران ـ ولز یک فوتبال خاص بود

پیمان یوسفی ابتدا از حساسیت و دشواری های گزارش بازی تیم ملی ایران مقابل ولز در جام جهانی سخن می گوید و اظهار می کند: این بازی حساس بود و شرایط کشورمان هم آن را حساس تر کرده بود. از طرفی باخت ۶ بر ۲ به انگلیس کار را به مراتب سخت تر کرده بود. حس چندگانه نسبت به تیم ملی و جو روانی حاکم بر رسانه ها و افکار عمومی، همه و همه باعث شده بود دیدار ایران ـ ولز یک بازی خاصی باشد و فشارها و استرس ها را بیشتر از قبل کرده بود.

او سپس درباره تجربه گزارش رقابت بین تیم های ایران ـ ولز که در نهایت به نفع تیم کشورمان تمام شد، چنین اظهار می کند: من سعی کردم گزارشگر بازی از زبان کل ملت با هر دیدگاهی باشم. مردم ایران یک نخ تسبیح دارند و آن وطنشان است. تیمی که درون زمین بود، تیم ملی ایران بود و به نظرم همه با هر نگاهی انتهای دلشان دوست داشتند که تیمشان پیروز شود. من آن لحظه گزارشگر و واقعه نگار آن رویداد بودم. حالا وضعیت آن بازی، حس خوب اعضای تیم و همدلی شان، همه و همه کمک کرد جریان بازی خوب پیش برود و لطف خدا هم شامل شد که گزارش روی بازی نشست و هم بازی و هم گزارش را ماندگار کرد؛ به خصوص که این دیدار، نتیجه و انتهای خوبی برای تیم ملی و فوتبال ما به همراه داشت و امید را دوباره به اردوی فوتبال ما تزریق کرد. اینها همه حس های چندگانه ای بود که در هم آمیخته بود و فشار را روی گزارشگر بسیار زیاد می کرد، ولی خداراشکر نتیجه نهایی بُرد تیم ملی بود.

مُردیم تا بُردیم

وی درباره بُرد تیم ملی ایران در دقایق پایانی بازی به رغم موقعیت های بسیار مقابل دروازه حریف و به کار بردن جمله «مردیم تا بردیم»، یادآور می شود: واقعا همینطور بود؛ این وضعیت بُعد سینمایی و درام بازی را بیشتر کرد. اگر ما روی تیرهای دروازه ای که زدیم، گل ها را زده بودیم و آن تیرها نبودند یا عکس العمل دروازه بان ولز به آن شکل نبود و ما در جریان بازی گل می زدیم، تا این اندازه بازی دراماتیک نمی شد. ولی اینکه به دقایق آخر رسیدیم و گل زدیم، این اتفاق خیلی بازی را دلچسب تر کرد؛ ضمن اینکه بچه ها روز خیلی خوبی داشتند و اگر همین طور ادامه بدهند اتقاقات بهتری هم می توانند برای فوتبال ما رقم بزنند.

برای نحوه گزارش بازی ایران ـ ولز مشورت گرفتم

یوسفی در پاسخ به این پرسش ایسنا که تا چه میزان به عنوان گزارشگر تلاش کرد آنچه در زمین بازی می گذرد را بیان کرده و در عین حال مخاطب را با بازی و تیم همراه کند؟ می گوید: این نکات همان مواردی بود که اجرای آن در این شرایط برای ما سخت تر بود. مواردی که برای آن بسیار فکر کردم و مشورت گرفتم. برای اینکه در این روزها چیزی بگویم که همه با تیم ملی همراه شوند و با روح و روان مردم بازی نکنم.

او ادامه می دهد: گزارش دیدارهایی اینچنین حتی با فینال جام جام جهانی یا بازی بسیار سطح بالای خارجی هم قابل قیاس نیست؛ چراکه المان ایران در آن دخیل است و خیل وسیعی از مردم را درگیر می کند. خیلی ها اصلا از جنبه فوتبالی چنین بازی هایی را تماشا نمی کنند بلکه چون یک پای قصه ایران است، آن را نگاه می کنند. بنابراین حکایت آن کاملا متفاوت است و گزارش فوتبال هم در چنین بازی هایی بسیار حساس است.

یوسفی خاطرنشان می کند: شما در گزارش های فوتبال با این سطح از حساسیت، اگر یک جمله را دو بار بگویی و بر روی آن تاکید کنی، مخاطبان واکنش نشان می دهند که چرا جمله را تکرار می کنی. گزارش این فوتبال ها بسیار حساس و ظریف است. نمی خواهم بگویم گزارشگر متبحری هستم اما خدا کمک کرد و گزارش این بار درآمد. بعضی وقت ها درنمی آید و من هم اشتباهاتی می کنم. اما در این بازی تعادل رعایت شد و بالانس صورت گرفت. گزارش بازی و کلماتی که گفتم از ته قلب بود و برای اینکه این صدا و گزارش روی بازی بنشیند و ملت را آزار ندهد، تلاش کردم. خوشبختانه بازخوردهایی که پس از بازی گرفتیم این بود که مردم نه تنها از نحوه گزارش آزار ندیدند که مورد پسند واقع شد.

خیابانی، فردوسی پور و دوستان قدیمی تر سرمایه های ارزشمندی هستند

این گزارشگر باسابقه فوتبال در ادامه گفت و گو با ایسنا، درباره مقایسه نسل گذشته گزارشگران با نسل جدید و همچنین فضای این روزهای گزارشگری در صداوسیما که تا چه میزان تلاش شده گزارشگران حرفه ای تربیت شوند؟ خاطرنشان می کند: مانند هر حرفه دیگری، در امر گزارشگری هم باید جوان سازی صورت بگیرد. کادرسازی صورت بگیرد و باید نیروهای جوان اضافه شوند و کم کم جای قدیمی ترها را بگیرند یا در کنار آنها باشند. اما هیچ وقت نمی شود منکر این قضیه بود که گزارشگر هر چه تجربه اش بالاتر می رود، ارج و قربش هم بیشتر می شود؛ مثل گزارشگران برجسته دنیا که می بینید. حداقل برای بازی های خاص از گزینه های محدودی می توان استفاده کرد. به خصوص وقتی پای گزارش های ملی به میان می آید. مطمئنا جواد خیابانی، عادل فردوسی پور و دوستان قدیمی تر سرمایه های ارزشمندی هستند که یک شبه به وجود نیامدند و خیلی وقت ها نمی توانیم کنارشان بگذاریم؛ چرا که سرمایه های سازمان صداوسیما هستند.

یوسفی در پاسخ به اینکه آیا در حال حاضر بین گزارشگران باتجربه و جوان صداوسیما تعادل وجود دارد؟ می گوید: فکر می کنم در عین اینکه جوانان باید بیایند و خدارا شکر می آیند و تعدادشان کم هم نیست و نیروهای جوانی هستند، ولی یک هوشمندی و هنرمندی هم در مدیریت و تعادل بین این نیروهای باتجربه و جوان وجود دارد که باید اعمال شود که بتوانند از هر دو استفاده کنند.

«جام و مردم» با وزن «ورزش و مردم»

این گزارشگر و مجری برنامه های ورزشی در پایان درباره ی فعالیت این روزهای خود در صداوسیما و حضور همزمان در شبکه های یک و نسیم در مقطع جام جهانی، توضیح می دهد: این دوره از جام جهانی با توجه به اینکه خاص است، رویداد متفاوتی محسوب می شود. بنابراین تلاش کردیم کمی ویژه تر از این ظرفیت استفاده کنیم. در شبکه یک هر شب برنامه «جام و مردم» را با همان وزن «ورزش و مردم» داریم که گزیده ای از اتفاقات روز جام جهانی را از منظر اجتماعی و ورزشی بررسی و بیان می کنیم. در شبکه نسیم نیز با توجه به رسالتی که این شبکه به عنوان تفریح و سرگرمی دارد و رویداد جام جهانی هم از این ظرفیت برخوردار است، با برنامه «ورزشیا» سعی کردیم با این دوستان همراهی کنیم و امیدواریم دیده شود.

انتهای پیام