نظریه الگوپذیری یا مدلسازی

نظریه الگوپذیری یا مدلسازی :
نمایش هایی که معمولاً در رسانه های جمعی به نمایش گذاشته می شوند ، جنبه های مختلفی از رفتار انسان را به
نمایش گذاشته و ابعاد رفتاری گوناگونی را به مردم معرفی می کند .
این ابعاد رفتاری می تواند از طرف توده مردم مورد تقلید قرار بگیرد . اما در این بین رسانه های تصویری و بعد از
آن صوتی بیشترین تأثیر را در الگو پذیری و مدلسازی دارند . البته رسانه هایی مثل مطبوعات و مجلات نیز
می توانند در این مسیر مؤثر باشند .
کلمه مدل را ، هم می توان در مورد بازیگری که نقش را ایفا می کند بکار برد و هم برای عملی که او در فیلم ها
انجام می دهد . تحت شرایط معینی مخاطبان، آن الگوهای رفتاری را تقلید کرده انجام داده و در نهایت تکرار
خواهند کرد . برای به تصویر کشیدن نظریه مدلسازی در این جا داستانی را نقد می کنیم :
خانم میانسالی در یک محله جدید زندگی می کند . خانم های آن محله یک روز برای تفریح و خرید این خانم را
نیز دعوت می کنند . بعد از خارج شدن از فروشگاه ، یکی از خانم ها پیشنهاد می کند که نوشیدنی صرف نمایند .
همه می پذیرند و این خانم مورد نطر ما هم که از نوشیدنی خوشش نمی آید قبول می کند . او مضطرب است
چون اسم هیچ کدام از نوشیدنی ها را نمی داند و از لو رفتن این موضوع ناراحت است . در همین موقع ناگهان به
یاد فیلمی می افتد که دیشب از تلویزیون پخش شد . به طور ناگهانی اسم آن نوشیدنی که آن زن در آن فیلم
سفارش داده بود و پر زرق و برق هم بود به دهنش خطور می کند . بعد از سرو غذا و نوشیدن آن از مزه آن
خوشش می آید و هر موقع همراه با همسایگان به چنین مکانهایی می رود ، همان نوشیدنی را سفارش می دهد.
از این داستان 2 نتیجه می گیریم :
)1 معمولاً هر کدام از انسانها در یک موقعیت ناآشنا و غیر منتظره قرار می گیرد که باید در برابر آن موقعیت
عکس العملی نشان دهد . اما اگر از قبل نسخه پیچیده ای برای این عکس العمل وجود نداشته باشد ،
16
معمولاً به رسانه ها و فیلم های پخش شده در آن مراجعه می کند تا از طریق آنها بتواند عکس العملی
متناسب نشان دهد تا شکل آنی خود را حل نمایند .
)2 اگر این تقلید باعث حل مشکل او شد و نتایج رضایتمندی برای او داشت ، معمولاً به عنوان یک راه حل
دائمی از آن استفاده می شود.